Wat is containerisatie?

In de eenvoudigste bewoordingen is containerisatie het bundelen van een applicatie met al zijn benodigde bibliotheken, afhankelijkheden en configuratiebestanden in één enkele entiteit, een container genaamd. Die container is ontworpen om in elke omgeving op dezelfde manier te draaien, inclusief de laptop van een ontwikkelaar en een cloudserver, om compatibiliteitsproblemen te minimaliseren.

In tegenstelling tot virtuele machines, die een aparte gastbesturingssysteemkernel gebruiken, werken containers op de kernel van de host, wat een lichtere en efficiëntere aanpak mogelijk maakt. Om een hogere algehele doorvoer te bereiken, moeten verschillende aspecten worden verbeterd, zoals de snelle opstarttijd van de opstartshell, het gebruik van de resources en de containerdichtheid per host.

Docker is een open-source platform dat vaak wordt gebruikt om het effectieve proces van het bouwen, verzenden en uitvoeren van containers te waarborgen. De kenmerken van de tool zijn om de uitdagingen aan te gaan die zich voordoen bij het beheren van containers in verschillende fasen van hun levenscyclus.

De populariteit van Docker kan worden toegeschreven aan verschillende belangrijke functies, zoals:

• Afbeelding maken: Met Docker is het mogelijk om blauwdrukken voor containerimages te bouwen die het kader vormen voor het uitvoeren van containers. Deze images kunnen worden gedeeld en gemaakt in één of meerdere versies. 
• Container Runtime: Docker biedt de implementatielaag die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van de containers en zorgt voor hun consistente communicatie, ongeacht het platform.
• Register: Docker Hub is een centrale repository voor het opslaan en delen van containerimages om samenwerking en hergebruik te garanderen.

Containerisatie is volledig in lijn met de cloud-native applicatiebenadering, waarbij applicaties worden gemaakt en geïmplementeerd die gebruikmaken van alle mogelijkheden die de cloud biedt. Deze potentiële voordelen kunnen worden geassocieerd met verschillende specifieke voorbeelden, waaronder:

• Schaalbaarheid: Containers kunnen worden beheerd door het aantal containers te verhogen of te verlagen, waarbij gebruik wordt gemaakt van workloads en rekening wordt gehouden met kostenbeheersing.
•  Draagbaarheid: Containertoepassingen zijn draagbaar en niet beperkt tot uitvoering in slechts één cloud serviceprovideromgeving of gecombineerd on-premise.
• Resourcebeheer: Containers worden rechtstreeks uitgevoerd op de OS-kernel van het eindpunt, waardoor ze meer applicaties kunnen hosten dan VM's, wat op zijn beurt het gebruik van resources in gevaar kan brengen.

Containertoepassingen worden complexer naarmate ze groeien en het wordt moeilijk om ze te beheren via handmatige processen. Kubernetes, een open-source containerorkestratie, komt in beeld om de implementatie, schaling en het beheer van applicaties tijdens runtime te verwerken. Deze functie omvat mogelijkheden zoals:

• Laden Balanceren: Kubernetes stuurt het binnenkomende netwerkverkeer naar verschillende containers, waarbij containerisatie wordt gebruikt voor verbeterde efficiëntie en hoge beschikbaarheid.
• Zelfherstellend: Kubernetes start opnieuw op of vervangt mislukte containers om ervoor te zorgen dat de applicatie altijd beschikbaar is.
• Service Discovery: Kubernetes biedt een mechanisme voor containers om elkaar te lokaliseren en te communiceren, rekening houdend met schaalbaarheid voor het beheer van hun omgeving.

Containerisatie in cloud-native ontwikkeling heeft een aantal voordelen, maar ook enkele nadelen, zoals hieronder: 

• Beveiliging: Containers moeten effectief worden geconfigureerd om verschillende Cloudbeveiliging bedreigingen met betrekking tot het systeem te voorkomen. Ontwikkelaars moeten enkele best practices voor beveiliging volgen, waaronder het scannen van afbeeldingen en het beheren van kwetsbaarheden.
• Netwerken:  Het verwerken van interacties tussen containers in complexe netwerken kan alleen systematisch via de opgegeven manieren worden gedaan.
• Opslag:  Het is erg belangrijk om te beslissen hoe een containertoepassing moet worden opgeslagen met betrekking tot prestaties, persistentie en gegevensuitwisseling.

Ontwikkelaars moeten rekening houden met geschikte beveiligingsgerichte benaderingen, gebruikmaken van conforme containernetwerksystemen en efficiënte opslagtypen kiezen, afhankelijk van de toepassing.